Opieka nad grobami Radom i okolice Sprzatanie-grobow

Niewielkie miasteczko Zwoleń, położone jest na nizinie mazowieckiej, przy głównej trasie między Lublinem a Radomiem. Miejsce to ma bogatą historię, bodajże najsłynniejszym mieszkańcem Zwolenia był poeta Jan Kochanowski, będący równocześnie prebendarzem miejscowej parafii. Tutejszy kościół nosi tytuł Podwyższenia Krzyża Świętego, to bardzo zabytkowa, warta odwiedzenia świątynia. Znajduje się tu cmentarz przykościelny, który kiedyś spełniał również funkcję cmentarza grzebalnego, gdzie grzebano zmarłych bez różnicy na pochodzenie, tak ludzi prostych jak i szlachetnie urodzonych. Przykościelny cmentarz w Zwoleniu jest stosunkowo mały, szybko zapełniał się, znajdowało się tu też tzw. ossarium (od łacińskiego os, ossia - kość). Ossarium znajdowało się obok dzwonnicy, zadaszone i ogrodzone, już w roku 1598 określane było jako starożytne. Nie wiadomo kiedy przestano grzebać zmarłych na cmentarzu przykościelnym i kiedy w związku z tym faktem powstał parafialny grzebalny cmentarz poza miastem. Na pewno było sporo przed 1819 rokiem, czyli datą widniejącą na najstarszym pomniku starego cmentarza. Teren nowego cmentarza był stopniowo wielokrotnie poszerzany. Podczas Pierwszej Wojny Światowej tuż przy wejściu do cmentrza po prawej stronie powstała kwatera z grobami żołnierzy poległych w okolicy Zwolenia. Zarówno w pojedynczych jak i zbiorowych mogiłach grzebano najczęściej nieznanych z nazwiska żołnierzy z armii austriackiej, niemieckiej i rosyjskiej. Pochowano tu także kilku legionistów. We wrześniu 1939 roku powstały tu nowe groby żołnierzy polskich, poległych w rejonie Zwolenia. W roku 1945 na nowej części cmentarza zbudowano kwaterę rozstrzelanych w Zwoleniu i okolicy członków Ruchu Oporu. Cmentarz jednak przede wszystkim służył jako miejsce pochówku zwykłych obywateli Zwolenia i pobliskich miejscowości. Jest tu także wiele zabytkowych grobów, wartych bliższego przyjrzenia się.
Zapraszam do oglądania.